กางเกงในของฉันถูกตากรวมกับผ้าขี้ริ้ว

ฉันถูกสอนว่า เสื้อผ้าของผู้หญิง โดยเฉพาะชิ้นท่อนล่าง จะต้องไม่วางตรงบันได เพราะลุงและลูกพี่ลูกน้องที่เป็นผู้ชายไม่ควรจะต้องเดินลอดของเหล่านี้ ฉันถามแม่ว่า แล้วทำไมพวกลุงจึงพาดกางเกงบนราวบันไดชั้นบนให้เราเดินลอดได้ แม่ไม่มีคำตอบให้ฉัน….

.
.
เราเป็นครอบครัวใหญ่ ฉันอาศัยอยู่กับแม่และครอบครัวของป้า ที่มีลุงเขย ลูกพี่ลูกน้อง และแม่ของลุงเขย บ้านของฉันมีสองชั้น ห้องของฉันกับแม่อยู่ตรงทางขึ้นบันไดพอดี
.
.
วันหนึ่ง ฉันซักกางเกงชั้นใน แล้วตากในบ้าน โดยหนีบที่ราวไม้หนีบที่แขวนไว้
ลุงเขยของฉันเห็นเข้า ก็ย้ายกางเกงชั้นในของฉันมาหนีบที่ราวด้านล่าง ตากชิดกับผ้าขี้ริ้ว
.
.
ฉันไม่พอใจอย่างมาก ฉันเถียงลุงว่า กางเกงชั้นในซักแล้วควรจะเป็นของสะอาด ทำไมถึงต้องมาตากรวมกับผ้าขี้ริ้วที่เป็นของสกปรก
.
.
แม่เรียกฉันไปดุ ว่าฉันไม่ควรเถียงผู้ใหญ่
.
.
ฉันถามแม่ว่า แล้วที่เอากางเกงชั้นในไปตากชิดติดกับผ้าขี้ริ้ว เพียงเพราะเป็นชั้นในของผู้หญิง เป็นเรื่องที่ควรทำหรือ
.
.
แม่ไม่มีคำตอบให้ฉัน
.
.
ส่วนตัวฉันว่า
มันเกี่ยวกับระบบคิดที่มองว่า
ผู้หญิงไม่ควรเสนอหน้าเท่าผู้ชาย
ข้าวของ และผู้หญิง ควรถูกซ่อน
หรือควรวางไว้ในสถานะที่ต่ำกว่าของผู้ชายเสมอ
.
.
วิธีคิดพวกนี้มันยังมีอยู่ในสังคม
อย่างน้อยก็ในรูปแบบนี้