“คือเราไม่ได้มองความความสัมพันธ์เป็นเกม และบางทีเราก็แค่อยากดูหนังด้วยกันเฉยๆ”
แตกแตนจากความเห็นทางบ้านทั้งทวิตเตอร์ อินบอกซ์ และคลับเฮาส์ ว่าด้วยบทความจากสำนักข่าวแแห่งหนึ่งที่กล้าจะสอนผู้หญิงว่าควรเดินเกมอย่างไรหากผู้ชายชวนไปดูเนตฟลิกซ์ที่ห้อง – วันนี้เราเลยจะมาพูดถึงพฤติกรรมเจ้าปัญหาของคนไทยที่ไม่กล้าสื่อสารกันตรงๆ ตั้งแต่ “ชวนไปดูเน็ตฟลิกซ์คือต้องได้” หรือ “เซ็กส์เป็นเครื่องมือชี้วัดคุณค่า” และ “สารพัดลีลาเอาใจแฟน” เอาล่ะ ทีนี้คนไทยปี 2021 จะฝ่าปัญหาการสื่อสารและการเล่นเกมในความสัมพันธ์ไปได้อย่างไร ? อ่านคำตอบเต็มๆ ได้จากเม้นของเราใต้โพสนี้เลย
การชวนไปห้องหมายถึงต้องได้กันเสมอไปใช่หรือไม่
ไม่ คือมันอยู่ที่วินาทีนั้นว่าคุณอยากมีอะไรกันหรือเปล่า ไม่มีใครบังคับใครได้ ไม่ว่าจะเป็นเพศไหนก็ตาม ต่อให้วินาทีนั้นพร้อมมาก ต้องการมีเพศสัมพันธ์มาก แต่ไปถึงแล้วห้องไม่สะอาด หมดอารมณ์ คุณก็อาจจะแค่อยากกินข้าวแล้วกลับ หรือกำลังจะเอากันแต่นึกได้ว่าพรุ่งนี้มีสอบ อ่านหนังสือไม่ทันแล้ว คุณก็หยุดได้ตลอด หรือบางทีเราก็อยากดูหนังเฉยๆ เพราะไม่อยากไปเสี่ยงโควิด เหตุผลปัจจัยมันมากมายอะ นึกภาพออกไหม
ผู้ชายทุกคนเลยหรือเปล่าที่คิดว่าการชวนไปดู Netflix แปลว่าพร้อมลุย
ไม่ตอนเปิด Clubhouse บางคนก็บอกเลยว่า วิธีคิดเรื่องผู้ชายส่วนใหญ่คิดยังไง หรือการจัดประเภทผู้ชาย ที่จริงแล้วมันไม่ดีกับผู้ชายด้วย กลายเป็นว่าบางคนเขาก็รู้สึกว่าถูกสังคมผู้ชายกดทับ ว่าเป็นผู้ชายต้อง “อยาก” ตลอดเวลา ต้องมีลีลาแพรวพราวไม่งั้นจะเป็นไอ้ซื่อบื้อ เป็นเบต้าเมลอัลฟ่าเมลอะไรนั่น ตลก คือคนเราหลากหลายกว่านั้นมาก แล้วหลายคนก็มองว่าความคิดแบบนี้มันดูถูกผู้ชายที่มีความเข้าใจเรื่อง Consent ด้วย
ถามแทนผู้หญิงว่าจะบริหารอำนาจทางเพศเพื่อมัดใจอีกฝ่ายอย่างไร (อำนาจหี)
คืออำนาจหี มันแปลว่าผู้หญิงไม่มีอำนาจทางตรงใช่ไหม ผู้หญิงเลยต้องใช้หีมาต่อรอง? เอาแค่นี้ก็สะท้อนแล้วนะว่าสังคมแต่โบราณไม่ให้อำนาจจริงๆ กับผู้หญิง ดังนั้นคำถามที่สำคัญกว่า คือผู้หญิงจะมีอำนาจทางตรงโดยไม่ผ่านหีได้อย่างไร?
ขอตัวอย่างบทเรียนในการสร้างคุณค่าให้กับตัวเองสักบท
รักตัวเองก่อนรักคนอื่น แล้วก็อย่าปล่อยให้คนอื่นมาวัดคุณค่าในตัวเรา ประเด็นคือสังคมไทยมองความรักเป็นเกมที่ต้องสร้างเงื่อนไขมาตลอด ไม่ว่าจะรักพ่อแม่ รักเพื่อน รักลูก รักโรงเรียน รักสถาบันทางสังคมต่างๆ มันเป็นความรักที่เอาตำราฝึกสัตว์มาใช้ นั่นคือ “ความรักแบบมีเงื่อนไข” ผ่านการลงโทษทางตรงทางอ้อม ผ่านการให้รางวัลทางตรงทางอ้อม มันคือการฝึกว่าเราจะ “มีอำนาจเหนืออีกฝ่าย” ได้อย่างไร แต่มันไม่ใช่การหาทางให้ทุกฝ่ายมีอำนาจร่วมกัน
ดังนั้นคุณค่าในตัวเอง มันเลยไม่ควรมาจากการที่เราสร้างเงื่อนไขได้เก่ง (condition making) แต่มันน่าจะมาจากการที่เราสื่อสารความต้องการของเรา สื่อสารขอบเขตของเรา (communicate) และหาวิธียืนอยู่ในความสัมพันธ์อย่างมีคุณค่าเท่ากัน ไม่ใช่ได้อย่างเสียอย่าง
และในระดับสังคม การปล่อยให้คนอื่นมาวัดว่าพฤติกรรมทางเพศของเรามีคุณค่ามากหรือน้อย มันก็เป็นการกดเหยียดตัวเอง
อันนี้คือสูตรสำเร็จหรือเปล่า
ไม่ บางคนเค้าก็อาจจะสนุกกับเกมความสัมพันธ์ แต่ก่อนจะไปเล่นเกมความสัมพันธ์กับใครอะ มั่นใจแล้วหรือว่าเค้าอยากเล่นกับคุณ? คือชีวิตทุกวันนี้มันเหนื่อยอยู่แล้วนะ สังคมการเมืองเศรษฐกิจก็ลำบากมากพอแล้ว ถ้าในความรักความสัมพันธ์ยังต้องมาทำให้ยากอีก มันก็เหนื่อยเกินไปสำหรับคนที่ effort สิ่งนี้ไม่ไหว
แต่ในคนที่เค้ามีอภสิทธิในชีวิตมากจนเล่นเกมความรักได้ เค้าก็อาจจะสนุกกับมัน เพียงแต่เราว่ามันไม่ใช่เกมที่ทุกคน “ต้องเล่น” คือเราเลือกได้ว่าเล่นหรือไม่เล่นและเราไม่ควรบังคับให้ใครต้องเล่นเพื่อที่จะได้แรงค์ผู้ชนะ
บางคนเชื่อว่าความสัมพันธ์มีคนได้มีคนเสีย แต่บางคนมองว่าชนะคือวินวิน อันนี้ก็แล้วแต่จะพิจารณา
คนแบบไหนควรเป็นพ่อพันธุ์แม่พันธุ์
แล้วแต่เลย ถ้ากล้ามีลูกในยุคนี้ก็น่าจะคิดมาดีแล้ว
มองยังไงกับแนวคิดที่มองว่าควรเก็บเซ็กส์ไว้เป็นรางวัลในชีวิต
ที่จริงมันจะเป็นรางวัลก็ได้ จะเป็นการผ่อนคลายร่วมกันก็ได้ อยู่ที่เรากับคู่อะว่าสะดวกจะให้มันมีบทบาทในชีวิตเราแบบไหน เพราะไม่ว่าสุดท้ายเราจะเอากันตอนไหน เอากันยังไง จะฝ่าฝนไปเอากันตอนบ่ายสองหรือฮันนีมูนพูลวิลล่า ทั้งนี้ก็แล้วแต่ว่าแบบไหนตอบโจทย์ชีวิตเรา
ย้อนกลับมาที่คำถามแรกสรุปแล้วผู้หญิงควรเดินเกมอย่างไรเมื่อผู้ชายชวนไปดู Netflix ที่ห้อง
เอาให้มั่นใจว่าเราเข้าใจ Consent อีกฝ่ายเข้าใจ Consent ยึดหลักการสื่อสารความต้องการ หยุดได้ทุกเวลาที่อยากหยุด และไม่ควรมีใครบังคับกดดันใครให้ทำอะไร – ซึ่งความสัมพันธ์ที่แซ่บและสนุกมันมาจากการไว้ใจกันได้ ไม่ได้มาจากการเล่นเกมอย่างเดียว
———
เรื่องโดยThaiconsent ภาพโดย Thaiconsent ติดตาม Twitter @thaiconsent
